در باره ما
طراح:صبا کفیلی
خاطرات مستند کسانی که درزندگی سیاسی ویا اجتماعی‌شان نقشی، هرچند کوچک، در شرایط روزگار خود داشته‌اند، تجربیاتی است که میتواند نه فقط برای خود آنها، بلکه برای جامعه وبرای زندگی سیاسی نسل‌های فعلی وآینده مفید وموثر باشد.
دیکتاتوری حاکم در رژیم گذشته، زنان ومردان بسیاری را به میدان مبارزه کشانده وسختی های زندان وشکنجه های خشن وغیرانسانی را بر آنها تحمیل کرده بود.
ما به‌عنوان بخشی از زندانیان سیاسی ایران در سالهای ۱۳۵۷-۱۳۵۰ برای آگاهی بیشتر مردم از آنچه که در زندان‌های رژیم شاه درآن سال‌ها گذشت ونیز برای ثبت آن درتاریخ وبرمبنای اعتقاد به حقانیت دموکراسی واحترام به حقوق بشر، هر یک خلاصه‌ای از دستگیری، بازجویی، وجلسات دادگاه خود را در اینجا گزارش میکنیم.
قابل ذکر است که آنچه را که ما در این سال‌ها متحمل شدیم، زنان ومردان مبارز بسیاری درهمین رژیم فعلی متحمل شده و می شوند، زیرا که شرایط زندان های سیاسی رژیم فعلی به مراتب خشن‌تروضد مردمی‌ترازشرایط زندان سیاسی رژیم قبلی است، وزندان‌های رژیم جمهوری اسلامی هم‌اکنون مملو از هزاران زندانی سیاسی واجتماعی زن ومرد است؛ نیز گفتنی است که بسیاری از این زندانیان سیاسی زن ومرد چه در رژیم قبلی وچه در رژیم فعلی علاوه بر شکنجه‌های غیرانسانی، اعدام شدند، در زیر شکنجه به قتل رسیدند ویا دردرگیری‌های مسلحانه جان باخته اند.
بنا بر مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر، حقوق مدنی و انسانی هر جامعه چنین نعریف می شود:
«ماده ۱۹ اعلامیه حقوق بشر:هرانسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ واین حق شامل آزادی داشتن باور وعقیده بدون بیم و اضطراب از دخالت دیگران می‌باشد. همچنین هر انسانی دارای حق جستجو، دریافت وانتشار اطلاعات وافکارازطریق هرگونه رسانه‌ای بدون ملاحظات مرزی است.»
«ماده ۵ اعلامیه حقوق بشر: احدی را نمی‌توان تحت شکنجه یا مجازات، یا رفتاری ظالمانه قرار داد که منجر به تنزل مقام انسانی وی شود.»
لازم به تذکر است که رژیم پهلوی درهشتم ماه مارس ۱۹۶۷ قرارداد حقوق بشر را امضاء نموده ودر تاریخ ۲۹ اوت ۱۹۶۸ آنرا به‌تصویب رسانده بود، اما هرگز وعملاً آنرا در ایران مورد اجرا قرار نداد.
ما در این نوشتارها برای روشنگری بیشتر جامعه ونشان دادن فقدان حقوق شهروندی وقوانین بشری نامبرده در بالا در رژیم شاه ازدستگیری، بازجوئی، شکنجه توسط پلیس سیاسی امنیتی رژیم پهلوی به نام سازمان اطلاعات وامنیت کشور(ساواک) و محاکمه در بیدادگاهای نظامی با نامهای تشریفاتی «دادگاه» که در سالهای ۱۳۵۷-۱۳۵۰ برگزار شده بود، صحبت میکنیم.
هدف اصلی ما در این بازگوئی، گزارش إعمال شکنجه‌های خشونت‌بارعهد بربریت ومحکومیت های طولانی‌مدت به توسط ساواک برزنان و مردان ایرانی که خواهان آزادیهای سیاسی وعقیدتی درکشور بودند، می باشد. ما همچنین با ارائه این گزارشات ومدارک، خواهان روشن شدن وثبت این اعمال ضد انسانی دوره شاهنشاهی محمدرضا پهلوی درتاریخ مملکتمان هستیم.
این شکنجه‌ها به‌صورت سیستماتیک به‌توسط عناصری با آموزشهای مشخص جهت انجام بازجوئی، ارعاب، تضعیف و شکستن روحیه، حتی تغییرعقیده سیاسی وایدئولوژیک زندانیان وحتی مجبور کردن آنها به همکاری با ساواک انجام می‌گرفت. همچنین در سطوح مختلف کشوری، ساواک بطور وسیع و سیستماتیک با ایجاد وحشت و خفقان شدید در شهروندان ایران باعث تحکیم رژیم دیکتاتوری محمدرضا شاه بود.
ساواک که نقش اصلی وعمده را در این سرکوب و درسلب آزادیهای مدنی و سیاسی جامعه داشت، موفق شده بود محیطی مملوازخفقان وسکون در جامعه ایجاد کند. اما شدت این خفقان وسرکوب وفقدان کوچکترین آزادیهای سیاسی، فکری، حزبی و گروهی باعث نارضایبی های فراوان در میان طبقات و اقشار مختلف مردم منجمله جوانان و روشنفکران شده وهمواره در حال گسترش بود.
دراینجا البته امکان تحلیل این پدیده نیست و میبایستی در جای خود به آن پرداخته شود.
در این جا ما با انتشار ماجرای دوره زندان خود ضمن محکوم کردن هرنوع سرکوب و شکنجه در جامعه و در زندان، از همه زندانیان سیاسی دیگر تقاضا میکنیم که با انتشار داستان دستگیری وشکنجه ودادگاه های تشریفاتی خود دراین سایت، با ما همراه شوند!
Key words: Torture, SAVAK, Mohammad Reza Pahlavi, Political Prisoner